Tassie en het raadsel van de verdwenen slipper!
Het is zover, we gaan the mainland verlaten en pakken het vliegtuig naar Devonport. Dit is een piepkleinplaatsje in het Noorden van Tasmanië, waar een ieniemienie vliegveld is, waar we met het ienieminie vliegtuig landen. Vantevoren hadden we bedacht om bij het vliegtuig een taxi te nemen naar ons Motel. Als we buiten komen, blijkt er geen taxi te staan. Bijzonder! Bastiaan gaat het binnen vragen bij de enige balie. Het blijkt dat taxichauffeurs altijd te ongeduldig zijn en al wegrijden, dus de dame belt weer een taxi en even later komt er een ienieminie auto aangereden, waar onze enorme lading bagage in moet. Na een soort rubixpuzzel rijden we eindelijk richting ons motel. dit blijkt een “echt” motel te zijn, zoals je dat kent uit de Amerikaanse films. In onze gedachte is het goed te huren voor een uurtje of door criminelen. Alleen zijn we op Tasmanie en niet in bij Mexico in de buurt, dit blijkt heel netjes te zijn en claes en Janne hebben een “eigen” kamer, uiteraard bij ons in, maar met eigen tv. Het nuursthren kan dus weer beginnen! We lopen nog even naar het centrum en eten daar ene pizza in een pub.
De volgende ochtend kunnen we onze camper ophalen, daar worden we uiteraard weer heengebracht door een ienieminie taxi. Het blijkt een hele luxe nieuwe camper te zijn, wel ieniemienie uiteraard, maar heel mooi! Wederom een rubixpuzzel met de bagage, maar we zijn klaar om Tasmanie te ontdekken.
Na een bezoek aan het informatiepunt, blijkt dat er pinguïns gekeken kunnen worden in de buurt. daarom gaat de reis naar een camping twee dorpen verderop. Het begint inmiddels te regenen en iedereen die we spreken op de camping, zegt welkom op Tassie. Hier regent het heel vaak en het weer is nogal veranderlijk, we gaan het meemaken (of niet).
’s Avonds rijden we naar het pinguinpunt. Dit blijkt een kleine parkeerplaats langs de snelweg te zijn. Twee zeer enthousiaste vrijwilligers vangen ons op, vertellen van alles over de plek en de pinguïns en de kinderen worden volgestopt met allerlei pinguincadeautjes. Met een klein groepje toeschouwers (stuk of 10) bekijken we het handjevol pinguïns dat terugkomt uit zee. Ook zien we een babypinguin uit het holletje komen en zien we nog een ringtailpossum! Wat een feest en dat zonder selfiemakende Chinezen!
Aangezien de camping wel bevalt en we nog wat dingen willen zien, besluiten we een extra nacht te blijven. Hierdoor kunnen we het heerlijk rustig aandoen en aan het eind van de ochtend rijden we naar Mole kreek voor een bezoek aan de Malakoopa cave. Bastiaan en ik hebben al een paar jaar geen grotten meer bezocht, we waren namelijk redelijk grottenmoe. We hadden er zoveel bezocht, dat we besloten hadden een tijd geen grotten meer te bezoeken. Maar ja, deze grot had glimwormen… Claes en Janne bezoeken dan ook bewust hun eerste grot. In het visitorcenter, waar je de kaartjes moet halen staan allemaal opgezette dieren. We kijken onze ogen uit, er zijn hier Tasmanian devils, opossums, quols, wallaby’s en nog veel meer. Nou benieuwd wat we allemaal gaan spotten op Tassie!
De grot blijkt heel mooi te zijn en een zeer goede gids met echt leerzame uitleg. Helaas voor ons geen goede glimwormendag, maar we zien er toch nog wel wat. Heel bijzonder! Ook weten we dat deze glimwormen alleen op Tassie en Nieuw-Zeeland leven. En het zijn eigenlijk de uitwerpselen die licht geven. We rijden weer een prachtige route terug. helaas komen we er op de camping achter dat we nog maar 1 slipper hebben van Janne. Ik vind het altijd vreemd als er ergens 1 schoen ofzo ligt op straat en vraag mij af hoe dat kan. Nou raadsel (helaas) opgelost, die vallen gewoon uit een camper bij een stop ergens onderweg… Ze had net hele mooie Havaiana’s gekregen met panterprint en roze bandjes.
Daarna nog heel Australië afgezocht, maar niet meer gevonden. Ze gaat nu door het leven op gestreepte pandaberen met roze bandjes, ook leuk!
