Nog een excursiedag, schimmel en laatste Skypeles

Op tijd op, want er staat weer een excursiedag gepland. Gede is er keurig om 09.00 uur, alleen zijn wij nog niet helemaal klaar voor vertrek. Maar een kwartiertje later stappen we in de auto en rijden we naar Pura Ulun Danu Beratan (1633). Deze tempel hadden we zelf niet bedacht, maar is volgens Gede wel de moeite. Zeker in de ochtend als het nog rustig is. Het is inderdaad nog niet zo druk. Vooral voor de kinderen is deze erg leuk er staan overal reuze groente en fruitstukken van steen en enorme dieren. De tempel zelf ligt prachtig in het meer. Door het hoge water kun je niet bij de tempel komen, maar het zicht erop is al voldoende. er bleek ook nog ene klein speeltuintje bij te zijn, iets wat je hier op Bali nauwelijks ziet. Het was ook wel een speeltuintje uit waarschijnlijk de jaren 40 of 50, maar de kinderen vermaakten zich er prima!

Na dit moois en leuks zijn we doorgereden naar waarschijnlijke bekendste rijstvelden van Bali bij Jatiluwih. Wow, wat liggen die rijstvelden er mooi bij. Van die echte terrassen en zo groen! Dit laatste heeft te maken met de soort rijst die daar gepland wordt. Volgens Gede is er een leuke kleine wandeling door de rijstvelden en hij wacht ons verderop met de auto weer op. dit blijkt een best erg modderig en steil pad te zijn. Janne roept maar steeds: “dit is veel te steil, ik doe dit niet, ik wil dit niet en ik kan dit niet. Uiteindeljk lukt het ons om boven te komen met lekker modderige voeten tot gevolg. gelukkig is er een toilet waar we ons weer schoon kunnen maken, anders ook zo zonde van de taxi!

Inmiddels is het lunchtijd en hebben we trek. Gede weet ene leuk klein restaurantje dat uitkijkt over de rijstvelden. vandaag luncht hij niet mee, want hij wil gezellig bij de andere chauffeurs zitten, prima natuurlijk. Na de lunch rijden we nog naar Taman Ayun temple. Een prachtige koninklijke tempel uit 1634. Na al dit moois zet Gede ons af in het centrum van Ubud, we kopen wederom wat souvenirs. Daarna trakteren we onszelf op een drankje in een chic uitziend restaurant met een westerse uitstraling (er was niets anders in de buurt). Toevallig zitten we naast twee Nederlandse meiden die hier al maanden stagelopen. Erg leuk. We sluiten de dag af met de heerlijke rendang in het straatje waar de leukste en lekkerste restaurantjes zitten.

Helaas kwamen we er bij thuiskomst achter dat er allemaal jassen waren beschimmeld. Het is nogal vochtig hier en mijn toilettassen begonnen te schimmelen. (Ja, ik heb er 2, 1 voor make-up en een gewone, als je ouder wordt moet er gewoon veel gedaan worden om leuk voor de dag te komen… ). Balen, maar is niet anders, dan mag ik weer leuke nieuwe uitzoeken. Maar ineens bedachten we dat we de kleding in de kasten ook moesten gaan checken. En wat blijkt, Janne haar mooie regenjas was compleet beschimmeld, evenals Claes z’n vest, z’n zomerjas en z’n regenjas. Ook de buggy blijkt beschimmeld. Gelukkig heb ik wondersoap uit Nieuw-Zeeland, dus alles lijkt eruit gegaan te zijn. Nu maar afwachten of het echt zo is. Anders moeten we ook nog weer nieuwe jassen kopen bij terugkomst… Erg balen, maar goed komt wel goed, zijn natuurlijk geen wereldproblemen. Dat Trump president is geworden, de toestanden in Venezuela of het nog niet kampioen zijn van Feijenoord (vindt alleen Anique - red.) zijn echt veel erger, dus we zeuren er niet over!

Dag erna rustig aan gedaan, onze spullen uitgezocht, zodat we niet overdreven blijven slepen met (teveel) bagage en heerlijk (erg Europees) geluncht bij ons om de hoek. Zelfs een heerlijke cappuccino gehad daar, mmm. ’s Middags had Claes weer een Skypeles met de juf van de Wereldschool. Bastiaan ging even boodschappen doen met Janne op de scooter.

Het was alweer de laatste les, dus de tijd gaat echt snel. Was een erg leuke les, waarbij Claes samen met haar een verhaal ging verzinnen, om de beurt een zin, althans dat was de bedoeling. Claes zei steeds, ik weet er nog 1, dus de juf moest haar best doen om ook haar zinnen te verzinnen. Toch gelukt en een pracht verhaal geworden van wel 2 A4-tjes. De juf heeft dit verhaal snel op de mail gezet zodat Bastiaan het ’s avonds voor kon lezen voor het slapen gaan. Bastiaan en Janne hadden het verhaal nog niet gehoord en waren erg benieuwd. Ze hebben ervan genoten en Claes was apetrots! (het verhaal is op aanvraag leverbaar voor de liefhebbers)

Laatste skypeles met Juf Elian van de Wereldschool.

“Het verhaal van Claes:
Het biggetje

C: Het biggetje speelt met de bal.
Juf: Opeens rolt de bal heel ver weg.
C: En dan moet hij heel ver lopen. Hij komt bij een heg en hij moet er over heen.
Juf: De heg is hoog. Het biggetje zoekt een gat.
C: En dan opeens vindt hij een deur.
Juf: Nieuwsgierig doet het biggetje de deur open.
C: Dan ziet hij allemaal snoepbomen en daar ziet hij zijn bal!
Juf: Eerst gaat het biggetje lekker snoepen.
C: En dan gaat hij naar zijn bal.
C: Maar opeens is zijn bal verdwenen.
Juf: Verbaast kijkt het biggetje om zich heen.
C: Dan ziet hij weer een heg. Hij zoekt naar de deur. C: Dan ziet hij de deur.
Juf: Het biggetje kijkt achter de deur. Zou zijn bal daar zijn?
C: Hij ziet allemaal bomen. Hij is in een oerwoud terecht gekomen. Hij ziet een lift tussen de bomen. C: Hij gaat de lift in, drukt op de knop en vliegt de lucht in 1000-den meters hoog.
Juf: Daar in de lucht hangt opeens zijn bal.
C: Hij stapt uit, maar boem! Hij valt als een baksteen naar beneden.
C: Hij ziet een ladder en klimt omhoog.
Juf: Hij slingert van boom naar boom op zoek naar zijn bal.
C: Daar valt zijn bal, boem, op zijn hoofd.
Juf: Gelukkig kan hij de bal nog net vangen.
C: De bal rolt uit zijn handen.
Juf: Het biggetje rent de bal achterna.
C: De bal stuitert over een muur. Het biggetje valt tegen de muur.
Juf: Au!
C: Hij zoekt weer naar een deur, maar hij vindt een ladder. Hij klimt op de ladder en staat boven op de muur.
Juf: Het biggetje is moe van alle avonturen en wil naar huis.
C: De bal vindt hij op de muur en met de bal in zijn handen lag hij opeens weer in zijn bed.
Juf: Dat was een mooi avontuur!

C=Claes
Juf = Elian”