Wonboyn
Inmiddels hebben we geen stroom meer, omdat we een een plek zonder stroom hadden (stroomplekken waren vol). Fijn dat we dus kunnen rijden en de koelkast weer z’n werk kan doen!
’s Ochtends halen we koffie en brood in Narooma en gaan daar heerlijk bij een speeltuin en prachtig meer ontbijten.
Via een prachtige toeristische route langs de lust rijden we verder richting het zuiden. Onderweg lunchen we uiteraard weer op een mooie plek en uiteindelijk komen we aan bij de camping in Wonboyn.
Deze camping brengt je terug naar de jaren ’70. Niet dat we ook maar geleefd hebben in deze tijd. Maar toch! Prachtige jaren ’70 caravans met nog mooiere jaren ’70 designstoelen en tafeltjes voor de caravans. Je zou het zo op willen kopen en naar Nederland willen verschepen!
De eigenaar zegt dat de kinderen aan het eind van de dag wel vogelvoer mogen ophalen, zodra ze papegaaien hebben gezien. Nou dat willen ze wel!
Allebei met een bekertje vogelzaad worden de vogels bij de receptie gevoerd. Later zien we ook wat papegaaisoorten bij de caravan. Het blijkt dat ze uit je hand eten en voor we het weten zitten er tientallen lorkees en andere papegaaien bij onze camper. Wat een geweldige ervaring! Zeker omdat Claes deze vogels afgelopen zomer ook gevoerd heeft in de Orchideeenhoeve in Luttelgeest. Dat vond hij al geweldig, daar stond toen bij dat die vogels in Australie leven, in aantallen zoals in Nederlands de mussen. Dat zal wel, dacht ik toen, maar dus echt. Net zo tam als in de Orchideeenhoeve (een leuk uitje trouwens als het regent om met kinderen heen te gaan, voor alle leeftijden tot een jaar of 11).
Op de camping staan veel oudere seizoengasten. Die waren allemaal nog jong in de jaren ’70 denk ik en zijn blijven komen… Heel vriendelijk! Een dame uit de Blue Mountains is 3 weken op de camping en geeft aan Claes en Janne ieder nog een zakje vogelvoer. Een andere man komt ons halen, hij gaat namelijk de kangoeroes voeren. Dat vinden de kinderen vast leuk. Jaaaaa en Bastiaan en ik ook! Op de camping achter het toiletgebouw komen namelijk in de namiddag heel veel kangoeroes. Elke keer als ik naar de wc moet of ga afwassen ga ik even bij de kangoeroes kijken. Zo leuk!
Bij de receptie hebben ze ook gezegd dat het leuk is om naar Mallacoota te gaan. daar kun je de Double Creek Nature Trail lopen in het Croajingolong National Park (Unesco) en dan heb je kans dat je koala’s ziet. Dat willen we wel!
Om deze reden en omdat de camping zo leuk is, besluiten we nog een nachtje te blijven. Op dag 2 gaan we dus richting Mallcoota. In het dorp daar lunch gehaald en boodschappen voor de avond. Althans dat is de bedoeling. Alleen Janne krijgt een ongelooflijke ik ben een peuter van 2 bui. Bastiaan is dus met haar naar buiten gelopen en Claes en ik hebben boodschappen gedaan.
Het lijkt wel of het allemaal zo leuk is (en dat is het ook). Maar ondanks dat wij de allerliefste en leukste kinderen hebben. Blijven het ook gewoon kinderen en luisteren ze niet altijd, zo zeggen we de gehele dag tegen Claes: ssssssssst, niet zo hard praten, nee niet mee bemoeien, wij voeden Janne op, ga even iets voor jezelf doen. Met Janne hebben we regelmatig strijd, zij is namelijk enorm dwingend en alles moet nu en op haar manier… Echt 2 jaar en fijn dat ze snel 3 jaar wordt… Dus ook wij hebben weleens strijd met onze kinderen en zijn soms even ten einde raad en weet ik echt even niet meer waar ik het zoeken moet. Fijn is dat we met z’n tweeën zijn, zodat de één de ander nog weleens kan aflossen. Voor zover de opvoedperikelen die er ook gewoon zijn, ook aan de andere kant van de wereld!
Na het supermarktincident en een lekkere lunch met wentelteefjes! Tja, we zijn zo ingeburgerd (ahum) rijden we naar de plek voor de wandeling. We stappen uit, pakken alle spullen en lopen naar het wandelpad. Bastiaan wil net vertellen aan d kinderen dat we misschien wel koala’s kunnen zien als we goed omhoog kijken en dan… Ja hoor, voor ons zitten in de boom 2 koala’s! Hoe bijzonder is dat! Een moeder met een wat ouder jong. Ze zijn zelfs een beetje wakker en verplaatsen van tak. vervolgens lopen we een mooie wandeling door de bush en zien natuurlijk geen één kola meer. Maar terug richting auto zitten de koala’s er nog steeds. Hoppa weer een dier gezien en weer een vinkje op onze bingokaart!
Koala's!! (helaas alleen foto van de telefoon)
In de Filipijnen hadden we bijzondere winkels, zoals ook al eerder beschreven. Maar ook in Australie kunnenze er iets van. In de meest kleine gehuchtjes is er altijd wel een bottlestore/liquor store. Drank mag dus niet verkocht worden in de supermarkt. Echter wordt het wel op meer plaatsen verkocht denk ik dan in Nederland. Zelf het kleinste plaatsje heeft dan een tankstation met een liquorstore, toch bijzonder alcohol verkopen langs de weg. In deze tankstations zit dan ook vaak het postkantoor, de supermarkt en nog veel meer.
Van al die liquorstores krijg je natuurlijk wel heel veel dorst en zin in drank! Maar wat we in Nederland al een tijd deden, proberen we hier voort te zetten, alleen alcohol in het weekend. Je begrijpt dat het weekend hier soms wel al op woensdag begint… Zeker omdat ze hier heel veel en heel goedkoop mijn lievelings witte wijn uit Nieuw Zeeland verkopen, Sauvignon Blanc uit het Marlborough gebied. (ik kan niet wachten totdat we daar straks zijn). Ook voor Bastiaan is er meer dan genoeg prachtig aanbod in speciaal bier.
Bij één van deze stores krijgen we ook een doosje en dat komt goed uit. Claes moet voor school namelijk een koffer maken voor Kikker. Iedereen kent de boeken wel van Max Velthuis. Het thema de afgelopen maand was namelijk Kikker in de kou. In Nederland was dit heel toepasselijk met alle mooie sneeuw en schaatstaferelen. In Australië is dat midden in de zomer best lastig. Er is geen wintertafereel te vinden… Maar goed een koffer voor kikker kunnen we wel maken en Claes vindt het geweldig om te doen. De rest van de lessen vragen om wat meer creativiteit van ons… Eerlijk is eerlijk, heel soms slaan we ook wat over omdat die opdracht echt niet te doen is in de zomer in gebieden waar het nooit onder de 14 graden komt.
Kangaroe tijdens de afwas!
