De eerste week — Weg van hier!

De eerste week zit er alweer op! Wat is dat snel gegaan zeg. Geen tijd om een blog te schrijven, dus daar moeten jullie maar vast aan wennen ;-p

We zijn inmiddels helemaal gewend hier. De dagelijkse boodschappen bij de lokale winkeltjes en markt zijn ons nu heel gewoon en ook Claes heeft zijn eerste volle week les van Anique en mij er al op zitten. Het bevalt ons erg goed om tussen de gewone mensen te wonen en niet in een toeristisch oord of hotel. Eef heeft een prima huis voor ons geregeld. We wonen in een vriendelijke straat met leuke buren.

Filipinos leven hun leven relaxed, het leven is functioneel en moet dus voorzien in de basisbehoefte. Om een voorbeeld te geven: ons huis is een mooi huis, zeker voor Filipijnse begrippen. Dat betekent hier dat je het zover afbouwt als je geld hebt, of noodzakelijk vind, dus wij hebben een achtertuin waarvan het beton en de omheining half af is. Verder is van buiten en binnen het beton niet afgewerkt (geen stuc of verf) en hebben de huizen hier alleen koud water. Wel hebben de slaapkamers airco, maar ik denk ook niet dat slapen makkelijk gaat zonder :-). Koud douchen kunnen we redelijk aan wennen, maar Janne niet, iedereen in Suba (zo heet de wijk binnen Anda waar we wonen) kan horen dat Janne onder de douche gaat. Verder zijn de Filipinos erg vriendelijk en nog niet erg gewend om blanke kinderen te zien. Claes en Janne worden werkelijk aanbeden en elke tien minuten hoor je "ahhh, cute baby!!" of "What a beautiful boy". Dus we lopen hier als popsterren rond. In ons straatje gebeurt van alles wat wij bijzonder vinden en de buren heel gewoon. Zo hebben Claes en Anique mogen meemaken hoe het varken van de overbuurman opgehaald werd met een veel te klein wagentje. Het varken werd met de poten levend aan een stok gebonden en letterlijk krijsend als een speenvarken met een hoop geweld op het wagentje gedrukt. Er kwamen steeds meer buurmannen bij om even te helpen. Claes was wel onder de indruk en vond het ook wel een beetje zielig. Ook liep ik op een ochtend naar buiten en er waren 4 buurmannen vol trots hun hanen uit de ren aan het halen om ze tegen elkaar te laten vechten. Geweldig om te zien met welk plezier dat gaat en hoe ze die hanen zover krijgen om elkaar te lijf te gaan. Volksport nummer 1, vertelde Eef mij later. (maar voor het echie doen ze wel messen aan de poten, die variant hadden wij gelukkig niet).

Anda is een erg leuk dorpje. Net buiten Anda werkt Eef op Magic Oceans Resort en zijn vriendin Zeny heeft sinds deze maand een restaurant in het centrum en haar hotelverdieping is bijna klaar (Zenith bar-resto, mocht je hier een keer zijn en wat goeds zoeken...). Anda ligt aan de zee en heeft een leuk strand waar we einde van de dag vaak met Claes en Janne naar toe gaan. Verder is het park in het centrum omgetoverd tot een kertsbomenpark. Iedere wijk heeft haar eigen kerstboom gemaakt en ze zijn hier erg creatief in. Dit doen ze namelijk uit "afval" onder andere lege cola flessen en veel verlichting. Het is erg leuk om te zien. Wel grappig trouwens... Wij als westerlingen denken dan; "goh wat gaan ze goed met afval om" niks is minder waar... Afval verzameling kennen ze niet, ophalen ook niet. Wij wisten dat niet, dus na een dag ofzo ging ik met mijn vuilniszak bij de buurman vragen waar dat naar toe kan. "Geef maar!" zei hij. Hij pakte het aan en met een grote zwiep verdween onze afvalzak in de achtertuin. Zo zwerft dus overal afval en je kan er eigenlijk weinig tegen doen met je goede gedrag!

Bohol is zoals we al schreven een erg mooi en groen eiland. We hebben al diverse dingen bekeken. Je hebt een paar soorten vervoer, waar je gebruik van kan maken. De eerste is toch wel de brommertjes of motoren. Als je je hand in de lucht steekt, stopt er een. Je geeft aan waar naar toe en voor een paar peso ben je er. Alles wordt op brommertjes vervoert zoals geiten, varkens, ruiten (ja ramen in de sponning overdwars erop), kratten en waterflessen etc. We doen nu ook een wedstrijdje met wie het brommertje met de meeste mensen erop ziet, het record bij ons staat op zes, maar dat is nog niks volgens Eef. Het tweede is de tricycle, dat is een brommertje waar een bak omheen gebouwd is, met aan de achterzijde twee wielen. Hier kan je zeker met zes man goed in zitten, maar zij kunnen dat met zeker 25 :-). Wij hebben een tricycle die wij kunnen bellen, hij is er dan in no-time en brengt ons overal naar toe. De derde kennen wij ook, busjes en auto's.

Met onze tricycle hebben we een tocht gemaakt door bohol om rijstterassen en een mooie waterval te bekijken. We zijn door onze chauffeur gebracht tot de bergweg waar hij niet meer op kon. Daar regelde hij snel twee brommertjes met chauffeurs en zijn wij nog 8km de bergen in gebracht. Geweldig was dat om te doen! Je moet er even niet over nadenken dat je met z'n drieen op een brommertje zonder helm de berg op jakkert (dus ook Janne en Claes), maar wat gaaf! Wel begon het enorm te regenen en tijdens de rit moesten we even schuilen. Toevallig was dit voor een Highschool, waar de pubermeisjes helemaal wild werden van Claes en Janne. Ze begonnen echt te gillen als ze Janne en Claes zagen, echt Jusitin Bieber heeft minder fans en gejuich. Later boven werd het een beetje droger en ben ik met Claes de laatste 20 minuten door de rijstvelden naar de waterval gaan wandelen. Elke stap die wij zetten ging het harder regenen. Toen wij aankwamen bij de waterval kwam het echt met bakken uit de lucht, zo hard dat Anique echt ongerust was. Gelukkig konden wij daar doorweekt schuilen en genieten van de waterval. Claes vond het niet zo erg, was net een douche volgens hem :-)

De waterval, met een waterval aan regen!

Gisteren hebben we de hele dag met Eef, Shantal (dochter) en Zeny (Vriendin) op het strand gezeten. We hadden duikspullen op het resort gehuurd en Eef heeft ons beide een proefduik en proefles gegeven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het een hoop gedoe vind en ook geen natuurtalent ben. Anique ging het een stuk beter af, zij heeft een stukje de zee op een aantal mooie dingen kunnen zien en gaf aan dat je in een aquarium zwemt. Ik ben nooit een grote liefhebber van zwemmen geweest en dat uitte zich helaas ook deze keer. Wel goed om geprobeerd te hebben, weten we dat ook weer.

Einde dag kan je hier heerlijk naar het strand

We hebben het hier echt enorm naar ons zin en er is heel veel te vertellen. Maar geen nieuws is goed nieuws :-) Het is hier te leuk om heel vaak in het scherm van de telefoon of computer te duiken. Wij kunnen daar wel aan wennen!

Tot de volgende!

ABCJ