Pannenkoeken en pancakes!

Apr 18

Apr 18 Pannenkoeken en pancakes!

Onze volgende bestemming is dichtbij en hebben we geboekt omdat de omgeving zo mooi is. aangezien het maar een kleine afstand is rijden we eerst naar Hokitika (wij noemen het hakkietakkie). Inmiddels regent het weer zo hard, dat we besluiten alleen boodschappen te doen in het dorpje en dan richting onze bestemming te rijden.

Onderweg maken we een stop bij de Coal Creek watervallen, want het is inmiddels droog. Een mooie en vooral ook modderige wandeling van 1,5 uur gemaakt. Tijdens deze wandeling heeft Janne af en toe last van dwars peutergedrag. oftewel ze staakt het lopen en vertikt het om door te lopen. Dat gebrurt trouwens regelmatig tijdens een wandeling en vraagt van ons de nodige creativiteit om haar weer mee te krijgen. Ook nu had ik al van alles bedacht, maar helaas niets hielp. Opeens was daar de oplossing! Claes loopt terug (die liep al vele tientallen meters verder) en zegt tegen Janne: "kom maar, geef mij maar een hand, dan lopen we samen verder". Tja, een hand van je stoere grote broer is niet te weerstaan natuurlijk. En ja hoor, daar liepen ze samen verder, hand in hand. Bastiaan en ik stonden verbaasd en dolgelukkig toe te kijken en uiteraard moest ik even een traantje wegpinken.

Coal Creek Waterfalls, de waterval is enorm door de vele regen van de afgelopen dagen.

Na de wandeling rijden we naar de Punakaiki. Hier zijn de bekende pancake rocks. Echt heel mooi! Ze liggen prachtig, helaas doet de blowhole het niet vanwege laagtij, maar het is toch de moeite waard. Na deze wandeling rijden we naar ons huisje in Barrytown. Een leuk houten vrijstaand huis met prachtig uitzicht op zee! We voelen ons hier in NZ wel echt luxe toeristen met al deze mooie overnachtingsplekken. Is weer eens wat anders dan onze kleine camper en backpacker hostels in Australië. Dit huis is wel echt mooi en wil je zo hebben, althans ik dan. Uiteraard bakken we pannenkoeken na ons bezoek aan de pancakerocks. Na het eten rennen we nog naar het strand, zodat we nog net van de prachtige zonsondergang kunnen genieten, de zon zakt echt in zee. Hemels!

’s Ochtends zijn we steeds efficiënter en kunnen ook steeds eerder vertrekken. Hierdoor kunnen we iets voorbij de pancake rocks nog de Truman track wandelen. dit is één van de meest indrukwekkende korte tracks in NZ en zeer geschikt met kinderen. Mooi! De wandeling gaat weer door prachtig regenwoud en eindigt bij zee met prachtige rotsformaties in en aan zee. Dit is echt adembenemend en zonder selfie makende Chinezen. Echt heel indrukwekkend!

Na de mooie track rijden we richting Nelson, onze eindbestemming voor vandaag. We rijden langs de prachtige kustweg, die echt minstens zo mooi is als de Great Ocean Road, maar dan zonder de massa’s toeristen. Claes en Bastiaan maken nog een bijzondere wandeling bij de Buller rivier en lopen over de spannende touwbrug: The Buller Gorge Swingbridge. "Helaas" slaapt Janne op dat moment en er moet iemand bij haar blijven in de auto. (Godzijdank hoef ik nu die brug niet over met mijn enorme hoogtevrees). Nee hoor, vind ik echt niet erg, gaan jullie maar, ik wacht wel bij Janne.... Pfffff.

Wat hebben we genoten van de rit! Later horen we wel dat Kiwi’s dit deel van NZ erg achterstelt vinden bij de rest, ze lopen daar 10 jaar achter…. (kan zijn, maar het is wel mooi)

Een van de uitzichten in de costal drive

Aan het einde van de middag komen we aan in Nelson. We blijken hier ook weer een veel te mooi en luxe huis te hebben. Met bad, douche en vaatwasser (die hebben we thuis niet eens). Ja, moet niet gekker worden. We hebben ook goed internet en ik lees al snel in de mail dat we Apie hebben laten liggen. Dit is het aapje dat ik voor Janne haar geboorte heb gekocht als een soort geboorte aapje, dus die willen we niet kwijt. Gelukkig kan Apie op de post!