Blue Mountains — Weg van hier!

De camper kunnen we pas 13 januari ophalen, dus hebben we besloten nog een paar dagen naar de Blue Mountains te gaan. Met de kinderen in een stad is best vermoeiend, dus leek het ons goed nog wat anders te doen. Daarnaast is het leven in Sydney heel duur, aangezien je alle maaltijden buiten de deur moet doen.

In de Blue Mountains heb ik in Katoomba een leuk hostel gevonden. Je kunt met de trein gemakkelijk naar Katoomba reizen in ongeveer 1,5 uur. Vanaf de campus kunnen we met de bus naar centraal en daar de trein naar de Blue Mountains pakken. We lijken al echte backpackers! Het enige is dat we 4 tassen mee hebben en er maar 2 mensen zijn die dit kunnen sjouwen. Uitdaging en een bezoek aan de sportschool is een week niet nodig na een reisdag met het sjouwen van de tassen!

Gelukkig is de hostel vlak bij het station. Het is een hartstikke leuk hostel, met een grote gemeenschappelijke ruimte. Hier staan allemaal tafels waar je kunt zitten, eten en spelletjes spelen. Er is een enorme keuken met veel koelkasten, 5 fornuizen, ovens en keukengerei. Hier mag je gebruik maken van alles en je boodschappen zet je in een gemarkeerde tas in de koelkast. Er hangt echt een studentenhuis sfeer! heerlijk we voelen ons zo weer 20! Alleen dan nu met kinderen. We hebben een mooie ruime kamer, met een eigen badkamer en de kinderen hebben een stapelbed. Helemaal goed!

Eerst maar naar de supermarkt. Het wordt de Coles. Dit is echt een enorme supermarkt, denk formaat supermarché. Er is echt zo’n beetje alles te krijgen wat je bij de Ah ook hebt. We kunnen dus koken in een enorme keuken met allemaal spullen en hebben alle ingrediënten tot onze beschikking… Dit blokkert compleet in mijn hoofd, ik heb direct last van een extreme vorm van keuzestress, wat moeten we in hemelsnaam koken? Het wordt…BOERENKOOL! Tja, dat is hier superfood, maar wij kunnen dat toch gewoon koken met een gehaktbal erbij. Daar zitten we dan in een hostel heerlijk boerenkoolstamppot met italiaans gekruide gehaktballen te eten. heerlijk, het smaakt alleen niet echt naar boerenkool, maar is wel heel lekker!

In het dorp blijkt ook nog een Woolworth te zijn, dat is helemaal een walhalla. die is wat luxer, heeft nog meer verse groenten. Ennnn, er is een gratis stuk fruit voor de kinderen bij de ingang. waardoor ze vervolgens zeker 3/4 van de reis door de supermarkt zoet zijn met het verorberen van een lekker grote appel! Ideaal, vanaf nu verplichten in elke nederlandse supermarkt. Al moet ik zeggen dat ik thuis altijd de pick-up-point van AH gebruik, dus het niet echt nodig heb, maar toch.

Dag 1 Blue Mountains verkennen

Om de Blue Mountains te verkennen hebben we een verschrikkelijk plan, we nemen een ticket voor de Hop on-hop off bus. Dat is zo’n vreselijk toeristisch ding die je ook vaak in grote steden ziet. Deze verachten we, maar is nu hier met kinderen wel praktisch. We willen graag naar Echo Point, dat is ene prachtig uitzicht punt, van waaruit je gemakkelijke wandelingen kunt maken, die ook geschikt zijn voor Janne. Om met haar nu te gaan bushwalken, dat lijkt ons niet heel handig. Uiteraard zitten we met allemaal jonge backpackers in de bus, die wel gaan bushwalken, dus we blijven al snel als enige over. De buschauffeur praat wat met ons en zegt dat hij ons nog wel een leuke waterval kan laten zien. dus hij stopt, neemt z’n geldla mee en loopt met ons naar een waterval. Kan dat wel vragen wij? No worries! (dat blijkt iedereen hier echt bij alles te zeggen, een soort ok). Heel leuk en hij verteld van alles over het gebied. Ook over een boom waarvan je de blaadjes tussen je handen moet wrijven, dan komt er olie vrij die je in je gezicht kunt smeren. Dit is tegen de vliegen! Dit doen we nog regelmatig, want er zijn echt verschrikkelijke plakvliegen in Australië.

Dan komen we bij Echopoint. Wow, wat een uitzicht en ook direct is duidelijk waarom het Blue Mountains heet. Dit is vanwege de blauwe gloed die over de bergen hangt (komt door een speciale eucalyptus die er groeit). Zo bijzonder mooi en elk moment is anders, net hoe het licht erop schijnt.

Bij Echo Point heb je ook uitzicht op de three sisters, dit zijn 3 rotsen bij elkaar, dit zouden ooit versteende zussen zijn geweest. (soort Romeo en Juliet verhaal). Is natuurlijk niet zo, maar wel een mooi verhaal.

We maken een fantastische wandeling, we picknicken op een prachtige plek. Waar we ineens Kaketoes zien vliegen. Nou ja, wat bijzonder. Ze komen zelfs allemaal op de grond brood eten. (niet wetende dat we er later op de volgende camping gek van zouden worden).

Janne vindt het heerlijk en stapt dapper door en bij het volgende punt stappen we weer op de bus. Bij toevallig weer dezelfde buschauffeur. Hey how’re you (ze praten hier echt bijzonder) en we gaan weer verder. We stappen uit in Leura. Een prachtig leuk plaatsje, met mooie huisjes, prachtige tuinen (ze hebben ook elk jaar een wedstrijd onderling) en prachtige winkeltjes met allemaal producten uit de streek. Heel luxe allemaal, denk een beetje aan Laren in de Bergen of zoiets.

Tenslotte moeten we weer het hele rondje met de bus om terug te komen in Katoomba. Een andere buschauffeur, maar ook heel aardig. Hij komt uit Kroatie en we hebben een leuk gesprek. heel opvallend hoe open en vriendelijk de mensen zijn. Wel zegt iedereen Hey How are you, eigenlijk net als in Amerika. je moet natuurlijk geen antwoord geven, want dan staan ze raar te kijken. Bastiaan doet dat wel en dan weten ze niet goed wat te doen. Wel grappig. Net als No worries, dat zeggen wij nu natuurlijk ook de gehele tijd tegen elkaar!

Nu beter nagedacht over de boodschappen vooraf en het wordt een lekkere pasta. We hebben nog al veel, dus het halve hostel kan mee-eten. Iedereen vond het lekker en niemand is ziek geworden!

Rissers, rassers en tommers

Met Janne maken we leuke dingen mee. Die gaat namelijk de hele dag op zoek naar takken, stenen en blaadjes. Deze geeft ze vervolgens de meest bijzondere namen. Zo noemt ze er veel risser. Vervolgens vraagt ze dan, waar is mijn risser? Wat? Oh dat stokje, die ligt daar. DAT IS GEEN STOKJE, DAT IS MIJN RISSER. Oh ok, wat is een risser? Daar kun je mee rissen, mama. Oh en dat is? Nou doe je armen maar naarvoren en dan ga ik je rissen. Dan word je ene soort “opgeladen”. Heel bijzonder. Met een tommer, kun je dus tommeren volgens Janne. Met een rasser kun je rassen etc. elke dag komen er weer andere namen. Maar ze vraagt dus rustig de volgende dag of na haar middag slaapje, waar zijn mijn rissers papa?

Wij vinden dat natuurlijk heel grappig en gaan natuurlijk helemaal me in haar spel. Dan vinden we een stokje en zeggen, kijk Janne een risser. Dat is een sjusher, hoor mama. ok, ik ga het nooit leren blijkbaar. Soms is een steen ook ineens een fototoestel, kortom het is nooit saai met Janne, zeker omdat ze je heel fel kan uitleggen wat het is en dat mag je dan niet ontkennen. Ze is tenslotte ook twee en dat is met veel dingen duidelijk merkbaar.

Dag 2 Blue Mountains verkennen

’s Ochtend heeft Bastiaan heerlijk ontbijt gehaald. We hebben zelfs aardbeien op bruin brood! Ja, ik weet het, we integreren enorm! (ahum). Ook heeft Bastiaan van die kleine zoete broodjes gehaald, zoals pecanbroodje, kaneelrolletje, etc, deze hebben ze op zaterdag ook bij ons bij de bakker in Assendorp. We voelen ons hier echt thuis. We hebben ook besloten nog een nacht extra te blijven en de camper rechtstreeks vanaf hier op te halen. Eigenlijk zouden we nog een nacht in Sydney slapen en dan de camper halen, maar kan ook wel vanaf hier.

Inmiddels waren we er wel achter, dat we die stomme toeristen bus niet nodig hadden en ook gewoon met de gewone bus konden met onze Opal-kaart. Veel goedkoper en je hoeft niet steeds rond. Deze dag wilde we naar Scenic World. dat is dé attractie in de Blue Mountains. Je betaalt flink entree (meer dan de Efteling) en kan dan allerlei skiliften in. Maar wel hele bijzondere. de eerste die we doen is het steilste treintje van de wereld, 52 graden. Echt heel bijzonder! Ook zijn er prachtige wandelingen te maken door het gebied, die ook voor Janne goed toegankelijk zijn en vol te houden. Ze zegt zelfs dat ze lange wandelingen wil maken. Al moet je haar ook nog wel regelmatig tillen, maar meestal gaat het hartstikke goed. Zeker als we er een spelletje van maken, dan gaat één van ons zich een stuk vooruit verstoppen of we roepen dat er iets bijzonders te zien is. Kortom hartstikke knap hoe Janne dit doet. Claes helemaal, die loopt een behoorlijk tempo de berg op!

De volgende lift is er 1 met fantastische uitzichten over het gebergte en doen we zowel heen als terug, zodat we beide kanten goed kunnen zien. Ook de laatste doen we heen en terug en is een kabelbaan met een glazenbodem in het midden. Prachtig! Kortom een heel bijzonder park dat je niet wil missen.

Nu hadden wij natuurlijk weer allemaal Aziaten in het park (die doen een dagtrip vanuit Sydney) en die waren natuurlijk weer helemaal vol van Claes en Janne. Iedereen wilde weer foto’s maken, ook ongevraagd. Bastiaan speelt dan voor bodyguard en zegt dat mensen het moeten vragen. Kortom we zijn weer even in het leven van Justin Bieber beland…

’s Avonds eten we een heerlijk gebraden kip uit de supermarkt met rozemarijn aardappeltjes uit de oven en zelfgemaakte appelmoes. Heerlijk zo’n grote keuken! Er zijn ook gratis wasmachines en drogers, dus ook alle was is weer gedaan, we kunnen dus straks weer schoon verder.

De laatste dag doen we rustig aan, kopen een kaartje voor de klas van Claes, die hij zelf schrijft, we geven Claes weer les. Dat was een beetje blijven liggen, al hadden we wel wat vooruit gewerkt. Kortom heerlijk relaxen en voorbereiden op weer een dag sjouwen naar de camper.