Sydney
Elke keer krijgen we in het vliegtuig hele formulieren om in te vullen om een land in te mogen. Voor de Filipijnen waren dat bijvoorbeeld gezondheidsverklaringen. Voor Australië is het een formulier waarop je aangeeft dat je echt niets meeneemt het land in en nog veel meer vragen… Er stond dus ook een vraag bij of je schelpen bij je had. Ik had nog gevraagd aan Eef of je schelpen mee mocht nemen, omdat we al hadden gehoord dat Australië wel streng is. Hij dacht dat het wel mocht. Dus wij een aantal mooie schelpen meegenomen voor in het vitrinekastje in de woonkamer als aandenken. Het staat er erg streng op en dat je niet mag liegen. Bastiaan zei, ach vul gewoon nee in, anders zijn we straks alle tassen aan het uitpakken. Maar ik als heilig boontje durf dat dan weer niet, dus toch maar ingevuld op mijn kaart dat ik wel schelpen had.
Bij de douane stelden ze allemaal vragen, maar we mochten door. Maar toen kwam er dus nog een balie, waar je moest aangeven of je zaken had aan te geven. Eerlijk ja gezegd. Gelukkig mocht ik gewone schelpen wel meenemen, mits ze waren afgewassen. Uiteraard had ik dat gedaan, want ik wil geen beestjes in mijn toilettas en we nemen ze weer mee het land uit. Kortom geen probleem. gelukkig, spanning weg, we mochten het land in!
Direct een lunchtent gezocht op het vliegveld om te lunchen. Wow, wat een walhalla! Er was bruin brood!!! En alles zag er heerlijk uit en leek heel erg op Nederlands eten. (ik weet het, we zijn echt erg). Claes en Janne hebben een echte pie gekozen, Bastiaan een wrap met feta en spinazie en ik een spinazie-ricotta rol. Ook nog een echte cappuccino erbij en appelsap voor Janne en Chocomel voor Claes. Wat een feest. Ok, dit feest kostte wel €43,-, maar we hebben zeker voor €50 genoten…. Je snapt dit kunnen we niet vaak doen, want dan zijn we voor de Pasen weer thuis.
Vervolgens de trein genomen, daarvoor moesten we eerst een Opal-pas aanschaffen. Zeg maar een soort OV-chip. Alleen deze is gratis! Dus veel vriendelijker voor toeristen.
Campus
Op het centraal de taxi gepakt naar onze accommodatie. Via booking.com had ik een echte campus gevonden. Later bleek, dat dit nog daadwerkelijk gebruikt wordt als campus, maar gedurende de zomermaanden wordt het omgebouwd tot een hotel/hostel en kun je er relatief goedkoop overnachten.
Ons verblijf in Sydney
Sydney is namelijk best duur, overnachten en drankjes zijn bijna even duur als in Manhattan NY, dusss een goedkopere locatie is dan wel prettig.
Het gebouw is fantastisch, met een geweldige Harry Potter uitstraling en een mooie binnentuin waar steeds witte ibissen zitten (met dank aan de vogelkennis van Eva Monné). Heel bijzonder. Nog bijzonderder is de hygiene in het gebouw. We hadden een gedeelde badkamer. daar is op zich niets mis mee, want dat heb je met kamperen ook. Daarbij waren de badkamers net nieuw en prachtig. De eerste twee dagen waren ze ook heel schoon. Maar wat bleek, er werd niet schoongemaakt in het weekend… Ik kan je vertellen, dat is niet heel fijn en al helemaal niet schoon. Wij dit aangegeven bij de receptie en daar werd nogal vreemd op gereageerd. en bij alles komt hier no worries… Nou wel worries, want is gewoon vies. Maar goed verder prima verblijf gehad. Zaten dicht bij een supermarkt, bushalte, met 3 minuten zaten we op centraal station en er zaten wat leuke restaurantjes in de buurt.
Die supermarkt direct bij aankomst bezocht. Ook wel weer shocking na de Filipijnen. Daar heb ik uitgebreid de winkels besproken. Maar dit was een biologische, linksdraaiendesupermarkt… Oftewel we kwamen ineens in een winkel vol superfoods, glutenvrij, biologisch en nog meer van dat…
Welkom in de Westerse wereld en dan nog meer dan de Good Foods (of hoe die supermarkt dan ook heet naast de Stadsbakker in Zwolle).
De eerste nacht is weer enorm wennen aan het tijdsverschil. Claes gaat maar niet slapen en als hij eindelijk slaapt is hij steeds weer wakker. En wij dus ook… Best even pittig, aangezien we die nacht ervoor ook al maar 3 uur hebben geslapen in het vliegtuig. Maar gelukkig hebben we weer een paar maanden om bij te komen…
Sydney ontdekken, dag 1
De volgende ochtend ontbijt gehaald bij de supermarkt, lekker bruin brood en fruit. Dit eten we in de bus op. Vervolgens stappen we uit op Centraal. Maar we snappen echt helemaal niets van het bussysteem. ook niemand te vinden die ons kan helpen. Gelukkig kun je met de trains (eigenlijk de metro) ook op veel plekken komen. dus daar komen we aan bij Circular Quay. Daar zien we direct de Sydney Harbour Bridge en The Opera House. Claes die is al dagen enthousiastst om het Opera House te zien. Hij gaat dan ook uit zijn dak als hij het in het echt ziet. Ook in Singapore was hij erg onder de indruk van alle gebouwen. Denk dat hij dus net als zijn opa de bouw in gaat.
Wandelen door de Botanische tuin
We lopen naar het Opera House, heel veel foto’s gemaakt. Daarna lopen we door naar de Royal Botanical Gardens. Een prachtige tuin, met hele bijzondere flora en fauna. We zien allerlei prachtige vogels, bloemen, waterlelies en bomen. Echt enorm indrukwekkend. De kinderen kunnen lekker spelen in het gras of rennen over de paden. We zien ook nog een soort mini-dinosaurussen (Eastern Blue-tongue Lizard).
Claes en Janne spelen in de botanische tuin, met het Opera house op de achtergrond
Heel gaaf en ook mooi uitzicht op de Opera House. Kortom heerlijk om in de warmte rustig aan door het park te slenteren en van alles te ontdekken. daarna nog een stuk tussen allemaal wolkenkrabbers gelopen. Ook wel bijzonder. Op sommige stukken lijkt het in het park ook net of je in Central Park loopt…
Tenslotte de train en de bus gepakt en bij de campus om de hoek gegeten bij een hele hippe tent Deus. Lekker eten en heel leuk zitten, beetje de stijl van het Weeshuys (voor de Zwollenaren wel bekend), maar dan nog met een hippe winkel erbij. Aanrader!
Deus (niet de band met Tom Barman als Frontman)
Sydney ontdekken, dag 2
Uitzicht vanaf de harbour bridge
De tweede dag is het zaterdag en dan schijn je naar Paddington Market te moeten, dus dat doen wij dan ook als brave toerist. Inmiddels is Bastiaan zo slim om aan de buschauffeur te vragen welke bus we daar naartoe moeten hebben. we hebben geluk, we zitten al in de goede. We rijden door een geweldige leuke wijk, met allemaal leuke boetieks, hippe koffiebars, restaurantjes en prachtige huizen. De oorspronkelijke huizen dateren rond de tijd van ons eigen huis, (tussen 1880 en 1920, ons huis is uit 1894). Deze huizen zijn in Victoriaanse stijl gebouwd met prachtige gietijzeren veranda’s. Ik ben verkocht!!!! Later horen we alleen dat een 1-kamer appartement in Paddington al zo’n €1,2 miljoen kost, dus dat huis kan ik wel vergeten.
We stappen uit en komen bij een schattig pleintje met een marktje met allerlei veelal handgemaakte spulletjes. de kinderen zien direct een speeltuin, dus gaan daar maar even zitten met een lekkere flat white take away coffee! Echt een aanrader, die drink ik in Nederland ook regelmatig, maar hier is de flat white beter en niet duurder dan een cappuccino (in Nld vaak wel een euro duurder). Daarna de markt over, nog een leuk leren armbandje gekocht en nog even wat fruit gegeten op een bankje. daarna nog een leuke wandeling gemaakt door de wijk op zoek naar een Hele Kitty lunchtent. Janne is daar helemaal gek van en het is ook mijn guilty pleasure. Helaas niet gevonden…
In de middag gaan we naar Sydney Harbour Bridge. Heel hoog en prachtig uitzicht. je kunt de brug ook echt beklimmen, maar helaas (ach wat jammer nou, ik heb hoogtevrees) zijn de kinderen daar nog te klein voor. Janne rent enthousiast de brug af en valt hard op haar knieën, het bloed best wel erg, maar gelukkig zijn daar de Hello Kitty pleisters! Toch nog Hello Kitty!
Onder de brug is een lekker grasveld, dus we halen wat te drinken en genieten van het uitzicht op de Opera House.
We hebben nog tijd, dus we nemen de trein richting Darling Harbour. Bij Town Hall stappen we uit en helaas valt Janne weer. Heel hard op haar mond, dat bloed als een rund. We zijn even bang dat haar tand los zit, maar is gelukkig net goed gegaan. We kunnen geen Kitty pleister plakken op haar mond. Gelukkig hebben ze verderop ijsjes, werkt ook!
We lopen naar Darling Harbour en kijken bij Sealife of we dit nog kunnen doen voor openingstijd. Dit kan nog net. Dus gaan we nog even Nemo’s kijken. Heel mooi aquarium met echt bijzondere dieren. De kinderen genieten volop. We zien een octopus, haaien, nemo’s, zeesterren, roggen, allerlei koraal en een heel bijzondere Dugong. Deze zijn zeldzaam en erg leuk om te zien. Er was ook net een nieuwe attractie geopend, de pinguinexperience. We gingen in een bootje de kou in en vaarde langs allemaal verschillende soorten pinguïns. Echt superbijzonder. Vooral de Koningspinguin is prachtig! Zelf ben ik altijd enorm onder de indruk van haaien en die hebben ze ook genoeg. Kortom echt de moeite waard!
Tenslotte eten we weer om de hoek van de campus bij Camperdown hotel. Prima eten voor een prima prijs. Een hele drukke maar leuke dag!
Laatste dag Sydney
Aangezien de vorige dag zo druk was, doen we het vandaag rustig aan. We slapen eerst uit, halen weer ontbijt voor in de bus/train en gaan naar Bondi Beach. Dit is hét strand van Sydney. Het ligt prachtig in een baai en het is inderdaad populair. Het ziet echt zwart van de mensen. Heel gaaf om van die echte surfers te zien op de golven. Het water is koud en wild, maar Claes en ik springen lekker over de golven. Echt iets voor Bastiaan zo’n strand, die houdt het ook wel 20 minuten vol… Je verbrand ook echt snel in Australie. Dus we smeren minimaal 2x per dag ons helemaal in met factor 50. Dat is echt nodig, want je wordt direct afgestraft met een verbrande plek als je een stukje vergeet te smeren.
Na het strand daar nog even rondgelopen, het flickr-filmfestival begon daar ook net die dag. Geluncht bij een salade-pasta-soupbar, tja alles moet hip in Sydney, dan weer terug naar de campus. ’s Avonds weer gegeten bij Camper hotel, want de rest was dicht. Maar was lekker eten.
Heerlijk stad Sydney en kun je nog veel langer blijven om nog veel meer te ontdekken. Winkelen kun je hier ook als de beste. Fantastische kledingboetieks en woonwinkeltjes gespot. Maar ja helaas, onze tassen zitten vol, zijn zwaar en we kunnen echt niet nog meer slepen. Maar als ik er zou wonen, dan zou ik er wel raad mee weten!
